PENÚLTIMO INTENTO PARA TENTAR DE FACER ENTRAR EN
RAZÓN A TÓDOLOS AFECCIONADOS Á PRÁTICA DA ARTE DA TRIPODOSCOPIA FELINA(1),
SEGUIDO DUNHA DECLARACIÓN SOLEMNE NA DEFENSA DA ARITMÉTICA ELEMENTAL, CON UNHA
APELACIÓN A SER DECLARADO INOCENTE DA GRAVÍSIMA ACUSACIÓN DE SER O RESPONSABLE
DA VERACIDADE DO FEITO INNEGABEL DE QUE: “DÚAS MÁIS DUAS, SON CATRO”.
Loís F. R. Vázquez
1.
O sábado pasado, día 7 de setembro
de 2013, na Casa do Pobo da Agrupación Municipal do Partido dos Socialistas de
Galicia, procedeuse á realización dunha Asemblea Extraordinaria coa finalidade
de celebrar o proceso de Primarias Consultivaspara a elección do Secretario
Xeral do partido en Galicia, así como o proceso Electoral para a elección de
Delegados ao Congreso Nacional Galego Extraordinario que se celebrará o
vindeiro día 29 de setembro.
Con
relación a esta segunda votación, e tal e como consta en acta, os resultados
foron os seguintes:
Votos válidos: 329
Votos en Branco: 5
Votos Candidatura de Dª Mar Barcón:
186
Votos Candidatura de D. Carlos González-Garcés:
70
Votos Candidatura de D. Guillermo de
la Fuente: 68
O
primeiro proceso que ten de facerse con istes datos é determinar cal é a
porcentaxe de votos obtidos por cadansúa das tres candidaturas para determinar
cales delas acadan o 20% do voto emitido con relación ao voto válido, que é o
mínimo determinado polas normas para ter dereito á representación. O trato
aritmético destes datos ofrece os seguintes resultados:
Candidatura
de Dª Mar Barcón: (186/329)*100=56.53%
Candidatura
de D. Carlos González Garcés: (70/329)*100=21.28%
Candidatura
de D. Guillermo de la fuente: (68/329)*100=20,67%
Resultado
que supón que as tres candidaturas acadaron a mínima porcentaxe para ter
representación no Congreso Nacional Galego.
O
segundo proceso que debe facerse é determinar o número de Delegados que lle
corresponde a cadansúa das Candidaturas. Dado que os conxunto de votos en
branco, como é lóxico e natural, non ten dereito a representación, a estimación
do número de delegados que corresponden a dada candidatura debe calcularse
sobre o total do “voto con dereito a representación”. O voto con dereito a
representación, VCDAR, calculase realizando o seguinte cálculo:
Voto
con dereito a representación (VCDAR)= Voto Válido Emitido (VVE) – Voto en
Branco (VB). Dado que os resultados de VVE e VB son:
VVE=329
VB=5
0
Voto Con Dereito a Representación é:
VCDAR=VVE
– VB = 329 – 5 = 324
O
que da lugar ás seguintes porcentaxes de representación, expresadas en número
de delegados, da cada una das Candidaturas igual a:
Candidatura
de Dª Mar Barcón: (186/324)=0.5741 que, aplicado sobre o número total de delegados
da como resultado o seguinte:
0.5741*21
= 12.056 delegados
Candidatura
de D. Carlos González Garcés: (70/324)=0.2160 que, aplicado sobre o número
total de delegados da como resultado o seguinte:
0.2160*21
= 4.536 delegados
Candidatura
de D. Guillermo de la Fuente: (68/324)=0.2099 que, aplicado sobre o número
total de delegados da como resultado o seguinte:
0.2099*21
= 4.408 delegados
O
“redondeo” destas cifras, atendendo aos procedementos matemáticos, atopados en
toda a bibliografía matemática, referida á Analise Numérica y mailo Cálculo
Numérico, da como resultado os seguintes números de delegados por cada
candidatura:
Candidatura
de Dª Mar Barcón: 12 Delegados
Candidatura
de D. Carlos González Garcés: 5 Delegados.
Candidatura
de Do Guillermo de la Fuente: 4 Delegados.
De
aplicarse o proceso de redondeo xustamente ao revés de cómo é, tal e como foi defendío
por algúns, ignorantes das normas electorais do Partido ao respecto, así como
do coñecemento do Cálculo Numérico Elemental, os resultados serían os
seguintes:
Candidatura
de Dª Mar Barcón: 12 Delegados
Candidatura
de D. Carlos González Garcés: 4 Delegados.
Candidatura
de Do Guillermo de la Fuente: 4 Delegados.
Quedando
un Delegado no ar non atribuible a ninguna das candidaturas, salvo que algún
sabio entenda que os “votos en branco” constitúen una candidatura, apelando,
sen dúbida ninguna a aquel que adicábase a asar a manteiga ou mesmo aqueloutro
que vendeu o coche para poder comprar a gasolina. Por certo, pode parecer raro,
ou mesmo surrealista, mais hainos, e non son poucos, que creen firmemente que o
conxunto de votos en branco constitúe en si mesmo una candidatura. De ahí a
pensar que “chove cara arriba” ou mesmo, que na cabeza dun alfiler caben
exactamente 4132.27 arcanxos, hay un pequeñísimo paso.
¿Queda
claro a falla de fundamento racional da defensa de “facer as cousas ao revés” de
cómo realmente son?
¿Queda
craro que non por espallar na prensa afirmacións carentes de fundamento
racional, una falsedade se convirte nunha veracidade?
¿Queda
craro quen ten razón?
2.
Declaro solemnemente, ante iste Tribunal
do Santo Oficio, que os axiomas, postulados, teoremas e corolarios da Aritmética,
Cálculo Numérico e Análise Numérica, non son susceptibles de seren demostrados
polo proceso de “Votación Asemblearia” e aviso aos navegantes da barbaridade
intelectual que supón adoitar un pensamento desta natureza.
3. Prégolle
a todo o mundo, especialmente a todos aqueles incapaces de entender estes
coñecementos elementales, que acepten conmigo a innegabel veracidade da
consideración aritmética de que: “dous máis dous son catro”.
No hay comentarios:
Publicar un comentario